Geceye katmaktır geceyi, onun işi;
nasıl ki yıldızlar gözükür gündüzleri.
*
yağan kara bakıyorsun dışarıda;
ve de kucaklıyorsun betonarme kaloriferde
bir yandan, yün çoraplarınla uzatıverdiğin.
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
cam...iki yanına düşen resim ve camın kendi...ne kadar çok resilerimizi düşüyor farklı yüzeylere... sadece bizim okuyabildiğimiz anlamalarıyla...
çok özel ve çok seçkin bir çalışma olsmuş Akın, severek okudum:)
hayal gücü, kişiden kişiye değişir demek; bunun göreli olduğunu söylemekle birse, göreli olmayan nedir şu halde bunu sormalı?
:)
arkadaşım o kadar ilginç anlatımın var ki...
cam ressamının,asıl can olduğunu çok sonra farkediyorsun...
tam bir yürek sesi bu...
kah içerden,kah dışardan etkilenip ses ve söz alyor ama yine de hep çemberin üzerinde kalıyor...
şu eşsiz hayal gücüne erişmek en azından benim için imkansız..
kutlarım seni can arkadaşım.
ümran demircan
Ne yazacak acaba diye merakla beklediğim ender şairlerdensin sen... Barış Aluk.
Zevkle okunan başarılı bir şiir.Tebrikler
Cam ressamı mı,
Can ressamı mı,
Kum heykeltraşımı mı,
Kaınca mı ????
Hangisi zor,
Hangisi ulaşılmaz?
Tebrikler Akın.
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta