Her taraf kar ve buz,
Ciğerim tuzla yanmakta.
Yüreğimi kavuruyor köz,
Dondurucu bu soğukta,
Bedenim buz kesti,
İçimde volkan patlıyor.
Dışarıda kar fırtınası,
İçimde çocuk ip atlıyor.
Sakal ve bıyığım donmuş,
Ellerimi hissetmiyorum.
“Yollar kapanmış” diyorlar,
Ama hala pes etmiyorum.
Yolda mahsur kalmış tırlar,
Sağa sola savrulmuş.
Zincirleme onca kazalar,
Kimi de, derdini unutmuş.
Sanki mahşeri andırıyor,
Yanan, patlayan araçlar.
Bir can pazarı kurulmuş,
İş makineleri, kaldıraçlar.
Sağa sola serpilmiş cesetler,
Kimileri can çekişmekte,
Devleşmiş sanki cesaretler,
Asfalt kanla özdeşmekte.
2024
Kayıt Tarihi : 23.7.2024 19:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!