Can Özüm Şiiri - İnayet Sulamaz

Olur'da bir gün hiç sebepsiz yüreğin daralırsa,
Hani ne olduğunu bilmediğin bir sızı düşerse içine,
Kalabalıklar içinde yalnız hissedersen kendini,
Bütün hüzünlerini,sevinçlerini,acılarını,
Benimle paylaşmak istersen eğer,
Hadi gel Can Özüm,yavaşça gir gönül mabedime,
Kurak çöllerin ortasında tarumar çiçeğin kiprigindeyim,
Hiç beklentisiz ölümüne sevmeyi çok iyi bilirim.
Sözüm biter,gözüm sever,dilim susar,yüreğim sever
Sen merak etme gönlüme gönlün değmişse eğer,
Mutlaka ömrüm senin dizlerinde biter.
Bilirmisin ki Can Özüm;
Bütün özlemlerimin dumanı senin gözlerinde tüter,
Hadi durma öyle,sessizce yaklaş bana,
Yalnızlığım yeni uyudu aman uyanmasın,
Hani hep söylerler ya sevda derin bir okyanustur.
Bırak Can Özüm o okyanus bizi de içine alsın,
Bu gece bekleyişleri sarhoş edelim bir daha ayılmasın,
Hadi usulca uzan yanıma koy başını dizlerime,
Sokul yüreğime, yüreğin soğuk kalıp üşumesin.
Sıkıca sarıl bana bütün ayrılıklar kendinden utansın
Bu gece benimle kal,yanımdan hiç ayrılma,
Güneş doğana kadar mehtap üzerimizde dolansın.
Dola kolunu boynuma nefesin, nefesimden uzak kalmasın.
Uzak durma öyle gözlerin gözlerimden ayrı düşmesin.
Tutma kendini Can özüm,
Bırak dudaklarındaki sözler bir bir dökülsün
Tenindeki mutluluk çiçekleri renk,renk açsın,
Gecenin kokusu saçlarından etrafa saçılsın,
Gel artık Can Özüm yerle gök bizim için sözleşsin,
Gök kubbeye ikimize ait sevda çatısı yerleşsin
(13.03.2016)