Can Özlüm Şiiri - Hayati Kork

CAN ÖZLÜM...
Hani sevgilerimiz vardı,
Urgan ahtli,
Yani ölümüne!
Manzumesi fırtınalar estiren
Yalın,,,
Uyak
Düşündükçe gözbebeklerimize inen
Yıldızlaşıp...
Çakmak çakmak
Ahtlerimiz, yeminlerimiz
Hilal kaşlı manifesto üzerine
Binlerce sözlerimiz
...Vardı ya!
.........vefaya dair
Söyle, nerde???
Göz bağı sürgülenmiş gibi
Her renk mor, zifirı
Gördüğüm ne varsa
Sende
Soğuk zindanlarda umutlar.
Janset seheri, baharı taşırmı bilmem.
Gün ise militan bir çapulcu.
Güneşse alabildiğine suçlu.

Şimdi...
Yürekler hüzne vurgun.
Sabıkalı hasret mahkumuyuz.

Ne desem ki...
Kelamım sancılı.
Sürçme lugatım.
Ülkü denen yare
Sevdamı anlatamadım
Hani estirecekti rüzgar
Türkülerimizin ıslığında
Mitolojik dizelerle
Maral dağlara dağlara!
Soylu nazda olacaktı
Bu sevda...
Çığlığına seda ararken
Yarınsız nasıl yaşayacak
Zulümlerde bengisu
Kavgalarsa çıkmazda
...Onursuzca ya da.
Bizi bize bırakmadılar Ülküm
Ahhhh... Can özlüm
Özüm yanar;
Yakan közse
.....yaban sanar.
H.kork. ....gecenin bi vaktinde