Gökyüzündeki yıldızlar adını yazar
Işıltısında gözlerim parlar
Her dudak büküşün yüreğimi dağlar
Küs gitme gülüm bu can ağlar
Bu acı kalbimi sarar
Haydi bir gül gelsin bahar
Aynı nehirde
Farklı takalardık biz,
Sen mavi…
Ben sarı…
Yalnızca
Üstümüze salınan yapraklar birdi,
Gece
Islaklığına bir ömür hasretle geçen
Dudaklarında başladı…
Günün aydınlığında
Avuçlarıma bıraktığın yıldızlarla
Yıkadım nefes nefes çektiğin yüzümü
Hoşça Kal
Sevilerimi Paylaştığım Kayın Gölğesi
Ayrılık Vakti
Sorgusuzca Özledim Sıcaklığını
Bahar Islaklığında
Seni İlk Öpüşümdü Belleğim
akşamları
koynumda sabahlarla avuturken
hasret yüklenmiş gecelerde
yıldızlarla oynadım
çocukluğumda kalma oyunları
özlem sağanaklarında ıslanarak
Yaşım koltukta
Yansımamla
Yan yana oturuyorum.
Önce kendime
Sonra
Sevilerimin yeşerdiği
Gözlerimi Kapattım Mutlu Bir Tebessüme
Seni Gördüm
Şimdi
Kapanmış Gözlerden Bir Çift
Damla Sarkıyor
Hıçkırıklar Arasında....
Gün Batımında
Gözlerime Doğan Gözler Senindi...
Usulca Esen Rüzgar Nefesim
Dolanıyor El Değmemiş Bedenlerin
Kutsal Mabedinde...
Mum Alevinin Işığında
Kadehlerde Sabahın İlk Çayı
Ve Yazılan İlk Satırlarda
Sen Çıkıyorsun Yüreğime
Bir Çocuk Sevincinde
Ateşi Mum Işığıyla Yarışırcasına
Mutluluktan Eser Kalmadan
Geçiyor Geri Gelmeyen Zaman
Mutlulukları Hep Yarınlarda Ararken
Bugünü Unutturduk Kendimize
Oysa Bugün
Dünlerin Ve Daha Önceki Günlerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!