Can Öner
Ailenin büyük çocuğu bi erkek kardeşi vardır babası Fehmi Öner Adıyaman da esnaftı annesi Nurcan Öner sınıf öğretmeniydi yayın evlerinde editörlük yapıp kendi kitaplarını yazan bir eğitimciydi. Çocuk yaşta annesinden aldığı eğitim sayesinde sanata şiire yönlendirmesi sonucu şiire düşkün olmuştur şiir yazıp seslendirmeye lise edebiyat öğretmeni sınıfta Can’a şiir okutması sonucu başlamıştır. O gün amatörce şiirler yazmaya başlayan can Öner annesin yardımıyla eserlerini geliştirerek daha başarılı eserler yazabilmiştir.
Sensiz...
Hiç tanımadığım insanlarla
Hiç bilmediğim sokaklarda
Yapayalnız
Yürüyorum...
O kadar çok şey var ki
Sana geliyorum
Saatleri sayıyorum
Biletimi aldım,oraya
Yanına geliyorum
Belki gözlerinin içine bakamayacağım
Belki seni sevdiğimi söyleyemeceğim
Bugün mevsimlerden sen
Günlerden hüzün
İçimde sensizliğin özlemi
Dilimde hasret
Elim boynumda
İlk dokunduğun yeri okşuyorum
Mutlu olmaya var mısın
Onsuz mutlu olamaya
Zaten gitti artık, değil mi?
Belki öldü
Belki başkasıyla beraber
Belki de seni tamamen unuttu.
İnsan hayatında,
Unutamadığı bazı özel anılar vardır,
Mesela benim,
İlk kırmızı kurdelemi unutamıyorum...
Tahtaya çizdiğim ilk yamuk A harfimi unutamıyorum...
Aslında bugün, burada olabildiysem
Anne,
Ölüyorum galiba,
Hissediyorum bunu...
Birazdan ruhum bedenimden çıkacak,
Bunu hissediyorum işte anne.
Bacaklarım iyice uyuştu,
Gökyüzüne bakınca seninle
Aynı yıldızı görmek istiyorum
Seninle aynı ışıklar altında yürümek
Aynı duvarlara dokunmak
Aynı havayı solumak istiyorum
Birlikte gezmek, dolaşmak gülmek, eğlenmek istiyorum. Hatta...
Yavaş yavaş bitecek sevgin
Zamanla azalacak
Bir sabah uyandığında onsuz başlayacaksın yeni güne.
Onu tamamen unuttuğunu anlayacaksın
Kalp işte bir özlem duygusu saracak
Kimi özlediğini bilmeyecek
Seni yağmura benzetiyorum; biliyor musun?
Hem mutlu ediyorsun...
Hem üzüyorsun,
Hem sevindiriyorsun,
Hem korkutuyorsun...
Ansızın geliyorsun ya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!