Can olayım Şiiri - Oktay Çekal

Can olayım...

Anladım, sen dönmeyeceksin,
Çok uzaklardasın, bende değilsin,
Anladım, rüzgarın uğultusundan,
Boşluğa süzülen, sessiz hüznünü...

Yaprak gibi kıpırdamadan, mıhlandım,
Yağmuru özledim, gövdem kurudu...
Canım, ruhuma, dar gelir oldu,
Fırtınaya tutuldum, duygularımda...

Bir kozalak sarmış sanki, bedenim tutsak,
Hayat her mutsuzluğu, örmüş tenime,
Gözlerim bakmıyor, gülerek ötelere,
Bulunduğum yer mahsen, ömrüm yıllanır...

Açsın kollarını, kaçan kaderim,
Bir kere yüzüme, gülücük saçsın,
Doğsun güneşim, özlemim bitsin,
Yeşilin örgüsünde, bir ilmek olum...

Maviye hasretim, özgürlüğe çağıran,
Denizi özledim, kükremeliyim,
Uçan bir kuş olup, kanatlarında,
Sevgiye götüren, can olmalıyım...

Oktay ÇEKAL
05.12.2011/01.25