Can Oğul Şiiri - Fazıl Özen

Oğul cansın, canımsın
Yağız delikanlım benim
Hayatın baharında
Yerinde duramayan
Bir deli fişeksin
Biliyorum
Kanın kaynıyor
Eriyen karlar gibi
Çılgın bir ırmaksın
Çağlayansın

Gözümün önünde
Halâ minicik
Yumuk yumuk ellerin
Çakmak çakmak bakışların
Altın sarısı saçların
Civa misali
Kıpır kıpır
Minicik bedenin
Kulaklarımda da babacığım diyen
Bıcır bıcır konuşmaların yankılanıyor

Küçük bebeğimizdin sen oğul
Ne zaman büyüdün?
18’ini doldurdun da
Üniversite çağına geldin?
Kendine güveni tam
Dimdik, sapasağlam
Ayakları üzerinde durabilen
Pırıl, pırıl
Yağız bir delikanlı
Koca bir adam oluverdin?

(21 Nisan 2006)