Okutmayı ilke etmiş kendine
Ayrım etmez kocasına gencine
İlim öğretiyor fakir zengine
Ülkemin güneşi can Öğretmenim
Issız köy evinde uzak yurdundan
Aydın gençler yetiştirir merdinden
Kitap yok kalem yok ah der içinden
Cebinden harçlığını verir Öğretmenim
Yaz demez kış demez düşünür bizi
Sevindirir atar defterimize yıldızı
İlim irfan ile doldurur beynimizi
Bize Ana Baba dost Öğretmenim
Mestan-i okuyamadım yok idi imkân
Kara önlük bulamazdık bir zaman
Bir komşum bilirdi birde öğretmen
Şimdi aydınlığa yol açtın öğretmenim
23.11.2010
Bektaş Bekir Dişbudak
Kayıt Tarihi : 24.11.2010 19:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir öğrenci olarak kaleme aldım (Gönlümün noterinde kayıtlı)
gelecek öğretmenlerindir...
bu güzel şiire içten sevgilerle abi...
TÜM YORUMLAR (2)