Can Nakti Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

Can nakti

Bir canım var keş öderim uğruna
bilemedim bundan gayrı doğru ne

Göğsümü açmışım kipriklerin okuna
elimden gelen can naktimdir göğüne

Yokluğun heyalan varlık evimi yıktı
yıkıntı gam değilde beni sensiz bıraktı

Gül yüzünün laleden kapısını kapattın
söz incinin yoksunu birde yaktın bıraktın

Kuğu boyun ak gerdanın göl yurdun
su içseydin boğazımda görünürdü yudumun

Gözlerinin ocağında her gece
bağdaş kurup oturmaktı muradım

Ellerimiz birbirini bulmuştu
hünerlerin birbirine karmıştı

Bir olupta canımızı sarmıştı
sarmaşıklar kendinden utanmıştı