iyi ki burada oturmuyormuşsun
çıkmıyormuşsun ikide bir karşıma
bakmıyormuşsun sır dolu gözlerime
alay edercesine geçip gitmiyormuşsun
hayalinle dokunuyorken kalbime
hançerini saplarken ardı ardına
hiçbir şey olmamışcasına
ellerine kan bulaşmamışcasına
cinayetlerin en masumuyla
mezarsız ve duasız bırakıp gittikten sonra
iyi ki dönmemişsin bir daha
mahşerde dirilmişcesine
hayalinden uyandığımda
ete-kemiğe bürünüp de
iyi ki çıkmamışsın karşıma
kandan mürekkeplerle yazılmamışsın alnıma...
18.06.13
İsa YılmazKayıt Tarihi : 18.6.2013 23:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!