Coşkun bir ruhu barındırmalıydı o sefil bedenin,
Söz vermiştin…
Çünkü bana sorarsan içgüdüsel olarak ölüme meyillisin…
Şimdi hazırlıklı ol!
Toprak nicedir seni bekliyor!
Bir bilgenin ağzından damlayan gerçekler,
Sonsuzluğun duvarlarında seğirterek,
Boşluğu doldurdu,
Sonra şofarın derinden çığlığı: “Gel ve gör”
Çığlık, suyun ve toprağın kalbinden yükseliyordu,
Kardeşler uykularından uyandırıldı,
esaslı bir mürit gibi dinliyorum ruhunun ince nağmelerini
söyle bana hangi nota sefil bedenlerimizi
daha iyi izah eder ki
boşuna değil kifayetsiz ve mesnetsiz düşüşlerim
görüyorum korkunç bir bahis açılıyor tutsak organlarımın mahpusluğunda
parçalanmadan yaşamalı insan
küçük atomlara ayrılmadan mesela
korkmadan
ölmeden
dua etmeden örneğin
kül olmadan gri toprakta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!