Sen sevdaya ölgün
Sen dikeni yakan gül bahçesi
Bağların vardı hani türkülerde
Yolları gurbete sargın memleket oyy
Öksüz bir çocuk gibi dökme yüzünü
Dağ, taş, yol engel tanımam
Düşerim ansızın koynuna
O dinmez sızından öperim
Ben özümden bilirim kederini
Bağrında ne varsa
Alnımda yazar künyen
Değmesin mabedine ne elem, ne keder;
Can memleketim oyy...
Kayıt Tarihi : 30.10.2019 01:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (1)