Ben bir ölüyüm
On yedisindeydim öldüğümde
Bakmayın yaşamaklığın teranesine
Bir cisimdir gördüğünüz
Ruh dingin, gönül sessizdir
Bırakın kendi derinliğine
Martıların çığlıkları ölümü çağrıştırır bana
Şehirse kasvetli bir direnişi zamana
Ben yaşamı avuçlarımda hissetmedim hiç
Bir hayali yaşar gibiydim uzaklarda
Her yerde çocukluğumun yaralı izleri
Büyümediğimi anımsıyorum birden
Düştüler bir bir
Yurdumun körpe fidanları
Ovalarda, dağlarda yittiler
Sevgi yüklü yürekleri dağladılar
Analar kuzucuklarını koydular
Usulca sıcacık toprağa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!