Can Masalı Şiiri - Dilperi Orhan

Uyan gözlerim uyan
‘Can’ diyerek açıyorum yüreğimi can ikliminin baharına
Koşulsuz girmiştik yekdiğerimizin diyarına
Elimizde olmadan gülümsemiştik birbirimize
Bir çiçek attım sana, sen bir çiçek açtın bana
Ben dinledim seni, sen masal diye anlat bana bir şiir dedin
‘Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, pireler berber,
Develer tellâl iken ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken
…
…
Bir de dönüp ardlarına bakmışlar ki, ne görsünler, gide gide bir arpa boyu yol gitmişler
Seninle mes’ud oluşumuz, gökten 3 elma düşer olmuşuz
Dokunuyorum yanaklarına al al ettin sen bahçesini goncanın
Daha değmeden sözün yitirdi kalbim heyecanın
Bi Can dokunuyor yüreğime bi can eylerken beni bican,
Durmak istemiyor tende bu can ermek için sırların sırrına
Can diye açılan kalbim can diye yumar gözlerini ruhunun kristalleşmiş saneminin önünde
,.