Esme! Bad-ı saba, getirme gülün kokusunu
Düşürme garibin yâdına ayrılık korkusunu
Dur yapma! Bilmez misin kanadı kırık uçamaz
Her fecir vakti kalbinden vurursun can kuşunu…
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta