Bir dost bir arkadaş tanıdım, bu duyguları kaybedeli yıllardan sonra,
Baktığımda gözlerinin içi gülen, tertemiz duygularla dolu bir can dost o.
İnsana huzur veriyor onun gözleri, yılların kahpeliğini çektikten sonra,
Gözlerim doluyor onu görünce, onun için can koydum adını, çünkü o canım gibi…
Dostluğun arkadaşlığın bende bittiğini sanmıştım, anılarla beraber,
İnanmam artık demiştim, sahte bakış ve gülüşlere bir zamanlar.
Çok yıkılmış kahrolmuş insanlığımdan utanıyordum o zamanlar,
Ve onu tanıdım dünyamla aydınlandı, içimdeki o temiz hatıralar…
Ağladığında onda kendimi yaşıyor sanıyorum, eski anılarımın çaresizliğinde,
Hep gülsün istiyorum, küsmesin hayata, sarılsın diyorum umutlara.
Sadece konuşmak içimi boşaltmak, korkarak da olsa gizliden bakışmak yetiyor bana,
Yıllardan sonra candan bir dost, bir arkadaş tanıdım, ne olur dostlar çok görmeyin bana…
Kayıt Tarihi : 4.7.2008 14:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!