Can Kız Şiiri - Mahmut Nazik

CAN KIZ
Hayat bu güzel kız
Bazen gönül rızasıyla
Bazen yürek yarasıyla yaşarsın

Gün olur
Bir pınardan su içer gibi
Sanki bir patikada
Çiğdemler nevruzlar açar gibi
Gün olur ay buluttan geçer gibi

Gün olur
Zorla
Bir eşkıya gibi
Dağlara kaldırmak düşer yaşamı
Hırsızı dilencisi
Mültecisi olursun
Sevdanın

Düşüncelerin
Bir kara köpek olup
Sırtlanlaştığında
Ola ki korsanlar alıp götürür sevdanı
Irak ülkelere
Alır götürür sonu bilinmezlere

İşte o zaman
Kuşların senfonisini dinle
Rüzgârın sesinde
Yıldızlar yoldaşıdır yalnızlığın
Tek başınalığında

Sevgin sırdaşın
Yüreğin yoldaşın olsun
Suya akıt tüm acılarını
Her gecenin sabahında
Yeni bir hayata gözlerini açar yaşam
Güneş gürül gürül doğup gelecektir unutma

Gelir yarın
Gelir mutluluk
Sabahın terkisinde
En kayalık yerde
En karanlık gecede bile
Çiçekler gülümser
Umudun bittiği yerde
Yeter ki bir tohum düşür
Karanlığın orta yerine

Umudunu yitirme can kız
Yeter ki
Dostluğu Kardeşliği
Yeter ki
Sevgiyi
Takıp da arkasına
Kanatlansın ufuklara
Yüreğindeki kuyruklu yıldız

Umudunu yitirme güzel kız
Hayattır bu
İnişi de var çıkışı da var
Bir başka tattır
Gülüşü de var
Gözyaşı da var

Kimse bilmez yarını
Nerdeyiz nasılız
Umudunu kesme yarından
Her zaman dönmez hayatın çarkı bir ayar

Sevgi dersin, gül dersin
Gün olur yüreğine bir ateş atar
Yakar ha yakar
Gün olur yeşerir
Harman yerinde fitire gibi çıkar

Umudun yitirme can kız
Kim bilir belki
Sabah
Bir sevgi sağnağı yağar
Umudunu yitirme
Hep açık bırak kapını
Gün doğmadan neler doğar

MAHMUT NAZİK 25.03.2006 MERSİN