Bir buğdayın kırılması içindeyim,
Kuruyan duyguları yitirmiş
Bir kuşun gagasında yok olma eğilimindeyim.
Temmuz sıcağında donmuş
Ocakta kavrulmuşum.
Yitirmişim bir bir duyguları ,
Artık bir korkuluğun ruhsuz bedeniyim.
Buğday kırıklıklarıyla yeşermişim,
Can kırıklarım ruhumu çekiyor arşa.
Ben bir bedeviyim,
Hazana meyleden düşlerim.
Kırıklıklarımla anımsasın beni aşıklar.
Aşkın badesini bulan benim.
Fuzuliye ne hacet,
Temmuz sıcağında donan,
Sevdasız kentlere meyleden
Benim...
Kayıt Tarihi : 11.8.2020 21:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!