Can Kırıkları Şiiri - Asena Özcan

İçimde yorgun düşlerin kuruntusu,
kulağımda kırık hayallerin uğultusu.
Kapat gözlerini…
Bağır avaz avaz.
Vicdanına hayalleri ve gerçekleri haykır.
Ya da vazgeç dön arkanı.
Bak işte ellerinde cam kırıkları.
Can kırıkları.
Aldırma kanayan yarana.
Kanın aka aka hani hiçbirşey olmamış gibi;
Devam et yoluna.
Çünkü yaşamanın kuralı bu.
Çünkü çocuk değilsin artık.
Çünkü lanet olsun ki büyüdün!
Tüm eksilenlere azalanlara rağmen,
Hayat yolunda adım adım yürüdün…
Sustun, susturdular…
Kırıldın, kırdılar.
Ağlayamadın, yutkundun.
Darılamadın, öfkelendin.
Dağılmaya gücün olmadığı için dağılamadın.
Dağılan parçalarını toplamaya gücün yoktu çünkü.
Onlar üzülmedi diye sen üzüldün.
Çünkü sen insansın.
Çünkü senin kalbin var hala.
Yaşamaya direnmek zorundasın.
Umuda sarılmazsan düşersin çünkü.
Düşmeye gücü olmayansın sen.
Ayakta durmak zorundasın.
Çünkü sen insansın.
Tüm kötülüklere inat hala insansın.
Hadi yasla başını omzuma,
O masum gözlerin ıslansın…