Can Kırıkları Şiiri - Regaip Kurt 2

Ay gibi geçtim içinizden,
Karanlık yüzümü asla göstermeyerek
Düşerse yolum bezm-i elest meydanına
"Belâ" der miyim bir daha bilmiyorum,
Üstüme böyle belâlar yağacağını bilerek.
Hangi kapıyı çalsam
Sonuna kadar yalnızlığıma açılıyordu,
Hangi yola girsem uzun ve de tuzaklı.
Dokunmayın, heyelan tehlikesi var bende
İçimde binlerce taş saklı,
Dökülürsem ezilirsiniz
Kabulüm,
Ben sizin gibi gemi azıya alıp koşturmadım,
(Yine de her şeyin en iyisini siz bilirsiniz!)
Yaşamak dediğiniz yükü kaldırmaya gücüm yoktu,
Lakin ben de boş durmadım
Topladım kırık gönülleri tek tek
Kâr amacı gütmeden,
Toplayıp kendi göğsüme dizdim, ürpererek...
İçimde bilerce taş saklı
Bilen bilir,
Bu kadar can kırığını
İnsan kendi gövdesinde toplayınca
Ne de güzel intihar edilir.