Can Kırıkları Şiiri - Mucurlu Kemal Özdemir

bu akşam alnımla indirdim
bakkalın kapı camlarını,
kanlar içinde kaldım,
anlayamadım seyre dalanları.

kesiklerden kanlar akıyordu,
birkaç adam şaşkın bakıyordu,
evime döndüm elim boştu,
görmüştüm için için gülenleri.

hayat pamuk ipliğine bağlı,
ölüme bir nefes uzaktayız.
olmak için acilen uzaylı,
azrailin yoluna bakmaktayız.

düşenin dostu olmazmış,
bakkal cam parası derdinde,
haber salınca, ödeyeceğimi,
ışıklar parlamış gözlerinde.