Can kırıkları Şiiri - Kadir Aras

Bir gönül yangını oldun bende...
Sevgisizliğe inat seni sevmekti umut...
Zindan yüreğim hapseder benliğimi...
Alır beni benden vermez mecalim...

Kırdın kalemi kestin cezamı...
Şimdi başlamamış bir aşkın ucu yanık ismiyim...
Yada bitmiş bir roman oldu adım...
Tozlu raflarda yer bulan gönlüm...

Bir günlük umuttu adın...
Kanadı kırık yarınlarda bir anı olarak kalacak...
Şimdi kelimeler yetmez acılarıma...
CAN kırıkları batıyor yüreğime...

Sen kendi dünyanda hayallerinden küçük oyuncaklarınla..
Nerden bileceksin ne çektiğimi...
Nerden bileceksin seni nice sevdiğimi...
Anlaman için yüreğimi görmen gerek...
Anlaman için beni benden alman gerek...
...ellerim titriyor...

...Yüreğim titriyor...
Şimdi çekiyorum cezamı..
sensizim ve sessizim tüm seslere inat...
Sende bir gün anlayacak ve bileceksin sevipte terkedilmenin ne demek olduğunu...
Seninde bir gün yüreğin yanacak benim gibi...
Yangın yarınlarda beni bulduğunda tek sözüm olacak sana...
Sen beni hiç sevmedin ki....

Kadir ARAS