gör beni yanında olmasamda
söylemesemde duy
yazmasamda oku
dokun parmak uçlarınla yalnızlığıma
mumlar tükenmek üzere karanlık odamda
üstelik tan karanlığı yaklaşmışken
birde sen gitme
devrik dizeler dökülür kalemimden
dilimde can kırığı
gözlerin bu sonsuz kuraklıkta bir orman gibi
ve sen o ormanda bir kutlu çınar.
biz yokluk yolcularıyız yabancı
varlık deryasından dolmaz senin testin
hangi yürek kainattan daha küçüktür
hangi madde sevdadan daha gerçektir..
gel demek acizlerin
sarılmak korkakların işi yabancı
öyle alelade sevme beni
şirlerde şarkılarda değilim ben
dokunamadığın kadar gerçek
göremediğin kadar varım.
bedenim toprağa emanet
ruhum sana armağandır.
Kayıt Tarihi : 31.12.2018 00:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!