Can Kâhta Şiiri - Mahmut Cantekin

Yeşillendi dört bir yanı,
Dağı taşı can Kâhta’mın…
Büyülüyor dost insanı,
Pınarbaşı can Kâhta’mın…

Kuzu meler anasına,
İnek bakar danasına,
Döndü baraj vanasına,
Gözü yaşı can Kâhta’mın…

Hasret kaldım ovasına,
Temiz güzel havasına,
Boş tencere tavasına,
Bakma şaşı can Kâhta’mın…

Çeşmeler var suyu soğuk,
Ninni söyler her bir oluk,
Bitsin artık kula kulluk,
Çatık kaşı can Kâhta’mın…

Cantekin der; Kâhta’m güzel,
İçi buruk yanık gazel,
Hem sevdası yeri özel,
İlaç aşı can Kâhta’mın…