Can kafeste durmaz, özgürlüğe susar,
Kanat çırpmak ister, rüzgarla uçar.
Gönlü kuşlar gibi, özgürce dolaşır,
Engelleri aşar, hayal dünyasında.
Bakarsın bir gün gelir, kafes kırılır,
Uçar gider gönül, özgürlük arar.
Hissettiği yürek, huzura kavuşur,
Can kafeste durmaz, sonsuzluğa açar.
Kafeste hüzün, kanatlarıyla sıkışır,
Gözleri gökyüzüne kaçar, özgürlüğü arar.
Demir teller arasında bir öykü yazılır,
Can, kafeste durmaz, uçmak ister yıldızlara.
Kayıt Tarihi : 6.4.2024 09:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Nejat Alperen](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/04/06/can-kafeste-durmaz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!