Bir çam ağacı olmak isterdim
Yapraklarını DÖKER! .. gibi! ..
Gözyaşı dökmeden
Herkes gibi....
Ağlamanın da güzel olduğuna
İnanmadan...
Yar dedim sineme bastım,
Kal dedim, gönlümü açtım,
Sevdana hayatımı bağladım,
Sensiz, geceler boyu ağladım.
Ümidim, sabahlara dair bekleyişlerde.
Gün kararırken erkenden,
Apansız başlayan gecede
Karalar bağlı yorgun yüreğime,
Gûruh eyledi insafsız hüzünler.
İlaç diye anılan, geçesi zamanlar,
Bir koca ağız dolusu isyan
Nedenlerle, niçinlerle içiçe her an
Kırıntı zevklerle geçen yaşam
Sevgi dolu yüreklere yaraşmayan
Bir açarsın, bir de kaparsın gözlerini...
Her geçen zaman keşkelerim azalıyor,
Yoksa! ..
Yoksa ben!
Hatalarımı azaltıp, ufuklarıma mı bakıyorum!
Her zaman söylediğim gibi
Öylemi sanıyorum...
Nefaset kokar yuvamın her yerinde,
Eşim vardır cihanı neferimde...
Seninle sefahat dolu yaşamım
Hiç bitmese gelecek zamanım...
(Şimdi!)
Efkarım baskın çıktı
Gecenin karanlığına...
Kederlerim döküldü
Ay'ın şavkına...
Birde baktım ki! ..
Gecenin sonunda
Bana neden dediğin anda
Pişmanlıklar sarıyor yüreğimi
Aradığım senden başkası değil aslında
Belki de kaybettiğimi sandığım
Seni arıyorum
Belki de birlikteliğimizin heyecanlarını...
Ne
Ne kadar emek verdiğimizin,
Ne de
Bu kadar yıprandığımızın farkındaydık.
Denedim
Denedin
Sanki renk karmaşası...
Yeşile dönen umutlar,
Mavi görünen ufuklar,
Ateşin kırmızısı misali heyecanlar,
Bembeyaz sanılan hayaller! ..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!