Beni de okuyabilir misin kitapların gibi
Sorabilir misin kalbime ben sende ne hissettirdim diye
Uçurabilir misin içimdeki kelebekleri
Sendeki cennet bahçeme
Sahi cennet nedir bilir misin
Gülüşlerin diyorum gülüşlerin
Hiçbir şeye değişilmeyecek bir servetti o
O gözlerindeki parıltı
Milyonlarca yıldıza karşı dik durabilirdi tek başına
Çünkü bambaşka bir cennetti gözlerin ve gülüşlerin
Bu güzellik evreni evrensel yapan en güzel şeydi
İnsan insan olmamaya meyilli
Gönlü serseriyken
İnsan varlığa meyilli
Yokluğu yaşamamışken
İnsan sevmeye meyilli
Kaybetme duygusunu görmemişken
Fırtınadaki rüzgarın uğultusuna rakipti kulağımdaki sessizliğin çığlıkları
Ve Rüzgar nereye estirse beni
Tersine giderdi bedenin
Sepeti kalırdı bende aşkın balkondan salardım aşşağı içini dolduran olmazdı bir defa
Ve sen ve sende benim sepetimdin
İçi dolmamiş,kırmızı sepetim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!