Can'ın öldüğü Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Ölmeyecekmiyiz, sandın be dostum,
Ebedi yaşayan var mı bildiğin?
Bu sorudan sana benim se kastım,
Buralara nasıl, nerden geldiğin?

Maddiyat tadını döndürme aşk'a
Yaşam telaşıyla zevki bambaşka
Birinde memnunsun, birinde keşke
Kamuya yarar mı? Memnun olduğun.

Tabi, miskin miskin bomboş oturma
Kadd-ı kameti de boşa yatırma.
Tuttuğun bala da parmak batırma
Bari biraz helâl, olsun aldığın.

Sen gafletteyken zaman geçer de
Bir sürü vebalin senden içerde.
Etrafın boşalır herkes göçer de
Yanına kâr kalır derde daldığın.

İş tıkırındayken alır mı öğüt,
Keyfince yaşarken olur mu ağıt?
Ecel'e emrolur, bedeni soğut
Durmuşoğlum duyar, canın öldüğün.