Can ile Canan Arasında Şiiri - Ayfer Ersoy

Şu anda sensizlik vurdu odama
Her yerde garipçe konuşulan sessizlik
Duvarlarımda yankılanıyor
Beynimde oluşan sancılar; anlatılmaz
Öyle ki
Artık dayanamıyorum.
Düşünüyor düşlüyorum her ş e y i
Can ile canan diyor
Seçim için çabalıyorum
Karar vermek zor...
Can da canan var
Canan da ise can

Şöyle bir yeşillere dalıyor gözlerim
Sonra yeşilin ötesi sararmış sonbahar dikiliyor karşıma
Ölüm geliyor aklıma ölüm.......
Dökülen yaprak mı yaşar sonbaharda ölümü
Yoksa
Çıplak kuru kalan dal mı? ...
Hem ne farkeder ki
Onlar içinde
Can Canan da, Canan ise Can da

Düşünüyorum da sahili, dalgaların o çağrılı sesini
Ve o ses de dans eden dört nala koşan atları,
Sanki rüzgarla bir yarışta
Özgürlüktür canan...
Atlar içinde can canan da, canan ise can da
Sevgi; ...
Tepeden tırnağa bedenime işlenmiş bir durumda
Karar vermek çok zor
Ya kör kuyularda can ’la
Yada hiç sabahı olmayan alaca karanlıkta canan ‘ la
Her iki yanımda karanlığa esirken
Yerinde saymak mı gereken
Yoksa iki karanlıktan birine mi gitmek

Alabora olmak vardır hani denizin ortasında
Hani kıyıya adım atacakken fırtınaya tutulmak vardır.
Hani uçurumun kenarında kaydı kayacaktır ayağın.
Hani ölmek vardır doğarken.
Hani umudu karanlık gecelerde açmak vardır gözleri
Üstüde serpili bir avuç toprak.

Sensizlik çöktü dedim ya odama
Odamda herşey seni ve yokluğunu hatırlatıyor.
Can ile canan arası bir koşuşturma yaşıyor eşyalar.
Odamın duvarları şahit
Hakim yarı olmayan bir ayna
Seni hatırlatıyor bana
Gün doğmak üzere
Zaman kuşluk vakti, kışın kuru ayazında
Yağdı yağacak yağmur şehrin üstüne

Odamdaki duruşmada karar; ..
Ertelendi mahkeme bir sonraki karanlığa...
Davalıda, davacıda göz altında...

11.01.2000 /SA: 00.48