Can İle Canan Şiiri - Nermin Akkan

Bir can, cananına her zaman Ben senin için ölürüm, canan, Canım sana feda olsun “dermiş. Canan canın sözlerine gülermiş, Samimiyetine inanır çok sevinirmiş. Ama bir gün sınayacağı tutmuş esprisine. Hastayım, ölüyorum bana canını versene, Demiş. Can, sermiş, Kuş tüyü yatağı, cananını yatırmış, Sarmış sarmalamış, başlamış, Ömrüm sana feda, Ben ölürüm sen yaşa Gece yarısı can uyumuş yorgun ve bitkin bir ara, Canan fırlamış yatağından hınzırca, Kurmuş tuzağını umarsızca. Girmiş kuş tüyü yatağına, Başlamış inlemeyeayyy cana! Can, açmış gözlerini korkuyla, “Acep cananıma bir şey mi ola,” Ama o da ne! Başucunda Azrail, oturur baykuş kılığında. Can istemsizce uzatmış işaret parmağını cananı göstererek, Kendince hasta ben değilim diyerek. Can gülmüş kıs kıs demiş, “can kutsal emanet Anlayana bir cevap, gayet açık ve net. Allah seçmek durumunda bırakmasın kulları. Yoksa gücendirir canan ile canları.