Tüm şehir gündüzüne kavuşmak için güneşini beklerdi.
Bende gözlerimi kapatmak için seni.
Göğüs kafesimde ki sevişen kuşlar;
“Mektubun var Can’ından” diye çığlıkla ruhumda öterdi.
Bütün harfler seni bir araya toplayıp bana getirirken,
Palazlanmış yavrular gibi kımıldardı seninle her yerim.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta