Tüm şehir gündüzüne kavuşmak için güneşini beklerdi.
Bende gözlerimi kapatmak için seni.
Göğüs kafesimde ki sevişen kuşlar;
“Mektubun var Can’ından” diye çığlıkla ruhumda öterdi.
Bütün harfler seni bir araya toplayıp bana getirirken,
Palazlanmış yavrular gibi kımıldardı seninle her yerim.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta