Tüm şehir gündüzüne kavuşmak için güneşini beklerdi.
Bende gözlerimi kapatmak için seni.
Göğüs kafesimde ki sevişen kuşlar;
“Mektubun var Can’ından” diye çığlıkla ruhumda öterdi.
Bütün harfler seni bir araya toplayıp bana getirirken,
Palazlanmış yavrular gibi kımıldardı seninle her yerim.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta