karanlık bir dağın zirvesinde
binlerce pamuk yığılı sanki,
tabiat ana ne etmiş ki?
o kasvetli rüzgarlar esmez
olmuş belliki.
göğün mavisinden eser yok!
akşam kızıllığında vakit,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
varlığıma mı? yokluğuma mı?
bu serzeniş soramıyorum,
şimdi bulutları mesken edinen,
can' ı can ın peşindeyim..
Yoğun duygular sarmış her kelımeyi okuyanı içine çekıyor gönlüne sağlık sevgilerimle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta