karanlık bir dağın zirvesinde
binlerce pamuk yığılı sanki,
tabiat ana ne etmiş ki?
o kasvetli rüzgarlar esmez
olmuş belliki.
göğün mavisinden eser yok!
akşam kızıllığında vakit,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir