karanlık bir dağın zirvesinde
binlerce pamuk yığılı sanki,
tabiat ana ne etmiş ki?
o kasvetli rüzgarlar esmez
olmuş belliki.
göğün mavisinden eser yok!
akşam kızıllığında vakit,
gözlerimde yorgunluk iniltileri,
bedenim çaresiz,bitik sanki
bir o yana bir bu yana dönen başım,
ve çatılmış iki kaşım..
varlığıma mı? yokluğuma mı?
bu serzeniş soramıyorum,
şimdi bulutları mesken edinen,
can' ı can ın peşindeyim..
Kayıt Tarihi : 3.2.2005 18:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu serzeniş soramıyorum,
şimdi bulutları mesken edinen,
can' ı can ın peşindeyim..
Yoğun duygular sarmış her kelımeyi okuyanı içine çekıyor gönlüne sağlık sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (1)