Can Hüznü Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Toprak yüzünü öpmeye eğildim
Uzat ellerini
İnsin sırtımdaki kardan dağlar.
Uzat ellerini
Güneş çıksın avuçlarıma.
Bu defa
Sevinçten ağlayayım.
Sonra
Sen git eve ben kalayım.

Kokun gitmesin diye
Kat kat poşet geçirdiğm elbisen dolabında
Giyin kuşan
Nefesimi yoran
Üstündeki beyaz acıyı vurmaya.

Kitabını okumaya kaldığın yerden devam edip
Yarım kalmışlığımı tamamla.

Fotoğraflarıma geçen hüznüme aldırma.
Çiçeklerimi sula.
Penceremize konan kuşlara yem ve su vermeyi unutma.
Bir de bana el salla.

Toprak yüzüne eğildim
Yaştan değil yastan iki büklümüm.
Hadi kalk sarılayım
Sen git eve ben kalayım
Yıllar yürümeye kalmadı mecalim.

Dağ gibi duran kalbimin, bir avuç küle döndüğü yerdesin sen...