Dur Kadın,yapma,
Alma sevdamı elimden,
Salma beni onsuzluğa.
Parçalara ayırma yüreğimizi,
Kanatma sevdamızı yarınlara.
Mutluluk yolunun kapılarını,
Gördünüzmü yıldızlar?
Şahit misiniz yaşananlara?
Bir ağaca döndürdü beni,
Kozlu sokaklarında.
Nesine yar deyim ben?
Nesine güveneyim?
Bende bu yürek varken
Sakın korkma sevgisizlikten.
Kalbim sen sen demekten,
Varlığını unuttu.
Bazen korkuyorum kendimden.
Masumdu,hayat doluydu,
Seviyordu hayat oyununu.
Küçük bir toprak parçası oldu sonu.
Toplandı konu komşu,
Tartıştılar sevilmişliğini,umudunu
Fakat hep böyle olurdu,filmlerin sonu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!