CAN HÜDAİ*
Boynu bükük otururdun
Dertler ile can Hüdai.
Badeleri bitirirdin
Bir kenarda sen Hüdai.
Baban öldü yetim kaldın
Gurbet elde nasip aldın
Ummanlara girip daldın
Dediler ki bön Hüdai.
Derdin çokmuş bilemedik
Gözyaşını silemedik
Ayrılığı dilemedik
Aldı seni son Hüdai.
Benlik bilmen kibir bilmen
Ölüm ölür sen hiç ölmen
İnce yoldan geri kalman
Yürüyordun dün Hüdai.
Nefeslerin okunurken
Gönüllere dokunurken
Yaşamından yakınırken
Hep sevgiye yön Hüdai.
Hürmetli der postu serdin
Sevgi ekip sevgi derdin
Hakk aşkına seri verdin
Derdin dünya han Hüdai.
22.05.2019 Ank.*
Kayıt Tarihi : 23.11.2021 20:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!