Can Hezimetleri

Kan soluyor ruhum, keskin bir gecenin sırtında
Delik deşilmiş canlar son tangolarını oynarken
Sızım sızım sızlayan yaralara avuçlar dolusu tuzlar kar etmiyor

Soluk bir mum ışığı hayat veriyor bezgin gölgelere
Siluetler silik…
İçki masaları darma duman,
Yerle yeksan…

Kan bulamış, kırık bir yüz ifadesi
Yerde gökte koşuşturan can hezimetleri
Bir imbatla yerle bir oldu zaten eğreti olan düzen
Rota kayıp.. rota yitik…

Sokaklardan oluk oluk kan akıyor
Kafasına vurula vurula öldürülmüş can cesetleri
Duvarlarda mıhlanıp kalmış

Taş kesilmiş yürekler
Kan pompalamaktan başka bir işe yaramıyor artık
Göz bakarken, beyin kör olmuş

Taş duvarlarımı ördüm evet
Şerrin de gazabın da eksik olsun benden
Ben kendi karanlığıma bulanmışın zaten
Kendime bile aynı cehennemde tahammül edemem