Can Havli Şiiri - Ersan Erçelik

Kollarından düştüm uykuya.
Sen bir şehri seçtin
ben bir yalnızlığın koynuna girdim sonra.
Her şarabın bir sorusu var dudaklara
lacivert geceyi bekleyen
sırtında kayan ılık nefesim, “incitme” dedi “gülü
dikeninden öp önce.”

Kaçınılmazdır yalnızlık özgürlüğe yürümedikçe
ansızın unutulur bir aşka duyulan hasret
içi boş şeylerin batmadığına dair gerçek.
Birgün başladığı gibi bittiğinde her şey
dalıverir aşılmaz surların kapılarından sevgili.

Şiir ona bakar, o şiire esrik;
şiir, korsan gösteri, gaz maskesi, U dönüşü biraz.

Hayatın karıştığı sokaklar bu kadar değildir elbet
yarasının ustasıdır hiç
..........
..........