Can Hâlesi Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

CAN HÂLESİ

Nihan saklar içinde, olur tecelli gaip
Akıl ermez ki gize, idrakler acze sahip

Dertler zamanı eler, zevk; tozuna karışır
Beklenen nazarında, o ilkyaz telâşesi
Ayaz; kar’a müptelâ, kışa da bu yakışır
Çalar acı ıslıkla, ömrün son terânesi
Dolsun gecenin nûru, kalksın şu zebil perde
Solsun matemin rengi, meşke doysun şer yerde

Göğün al etekleri, güç demine hazırdır
Örter kara duvağı, gam renkli şelâlesi
Akar akar durmadan, gerçek neden nazırdır?
Hazin râmsa ağırdır, kaldırmaz can hâlesi
Sussun feleğin sur’u, deva şu müşkül derde
Essin dileğin fer’i, kalmasın efkâr serde

Hak bir lahza lûtfuyla, selâmete erdirse
Berceste saadeti, kerâmete serdirse

Şükran AY