Can Gülüm Şiiri - Şadan Yenişafak

Gölgesini arar yüreğim özün
Sehere muhabbeti düşmüşken sözün
Tutuşur sevdası tutuşur közün
Canımdan içeri bana can gülüm

Ezanlar yükselir güller köyünde
Rahmetle dolanlar kutlu bir günde
Hakkın dostu ile aynı iklimde
Canlara can olur sürmeli gözlüm

Selamı rahmetle kuçaklayışı
Gönlüme bir yoldur safı yarışı
Bir baba misali yokmu bakışı
İçimi kuşatır Güllerin gülü

Gözümün önünde o yürüyüşün
Ardında yürümek en büyük düşüm
Aklıma geldikçe hafif gülüşün
Köyümde olamamak koyar içime

Özlemin dilime vurdu söyletir
Hasretin gönlüme aşkı öğretir
Ey vuslat benide alıpta götür
O yarin beldesi aşk menziline