Can gülü. Şiiri - Ahmet Kurnaz

Gül artık yüzüme, asma yüzünü,
Çatma kaşlarını, kızma can gülü.
Kahır ile yakma aşkın özünü,
Azıcık neş'em var, bozma can gülü.

Akşam, sabah sokaklardayım,
Hafta oldu günler, yıl oldu ay'ım.
Umudum kesildi, inan dardayım.
Bir kurşun sık bâri, üzme can gülü.

Hazana uğramış aşk bağı gibi,
Sararmış sarmaşık yaprağı gibi.
Gezdiğin yolların toprağı gibi,
Ayağın altında ezme can gülü.

Sana hasret cana, can mı diyorsun,
Yıllar geçti yıllar, an mı diyorsun.
İstersen yanarım, yan mı diyorsun.
Yeterki sen benden bezme can gülü.

Dağlar nergiz kokar, başı dumanlı.
Aşıklar ağlarsa yaşı dumanlı.
Bülbül güle aşık, gül heyecanlı,
Toz olup, güllere tozma can gülü.

18 ekim 1997/Elbistan