Dünyanın en zor işiymiş akıl erdirmek,
Bir kadınla konuşup onu anlayabilmek,
Hiç bir zaman tutmaz bir anı,bir anını
Sanırsın yaşam Onun çocuk oyuncağı...
Onu sevmek mi suç, aşık olmak mı?
Sevmek ne kötü, istemeden yaşamak,
Hele sevdiğinden uzaklarda olmak,
Sevdiğini görmeden, yazışmak
Ölümdende öte bir acıyı paylaşmak...
İçindeki duygularını anlatmak,
Seni düşünerek,seni sensiz yaşamak,
Heran seninle olmak ister bu yürek
Hayattaki dertlerden ve derslerden uzak,
Yalnız seni seninle yaşayabilmek,
Yada dertleri ve dersleri sen yapabilmek...
Ne güzel olurdu seni tanıyıp, öğrenebilmek
Uzaklardan senin sesini duyabilmek.
Delicesine aşık olmak istedim.
Allaha hep böyle dua ettim.
Bugün kabul oldu dualarım,
Bir güzele sırılsıklam vuruldum...
Bu masal ne kadar sürecek,
Bugün uyan ilkbahara bir bak,
Günün güzelliğini beraberlikle yaşat,
Gününde gönlünde beni hisset,
Değerini bil benimle güzel hayat..
Heyecan oldu gönlüme hayat
Yıkıldı ümitlerim bu berbat
Eğretiymiş vuslatın heyhat
Bırakıp gideceğiz işte bu hayat
Çınar altında yudumlarken çayımı
Hafif hafif mırıldanırken türkümü
Yine kapladın birden ruhumu
Aldın gittin uzaklara aklımı....
Yüksek dağların üstünde meskenleri,
Elmadağın cesur yürekli insanları,
Oturmuş, Kalpten candan ahbaplıkları,
Ararsan bulursun Elmadağında onları...
Sığınacak bir liman aradığında,
Dünyanın dönüşü gibi, Mevsimlerin gelişi gibi,
Gönüldeki sevgi evi, Yeniden alırmı seni içeri.
İhtiyar koşar mı bastonla,
Gençlik gelir mi bir daha.
İnsan yaşadıkça görüyor,
Nice güzeller tanıyor,
Hiç birinden hayır görmüyor,
Beklide yıldızımız tutmuyor…
Kalbi körlere verdim ömrümü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!