Can Gezer 30 Aralık 1993 İzmir’de dünyaya gelmiştir. Eserlerinde Tanrı ve insan ilişkisi, toplumsal sorunlar vazgeçilmez olmuştur. Kitaplarında her okurun kendisinden bir şeyler bulabileceği güçlü metaforlara yer vermiştir. Önyargısız bir tutumla benimsediği gerçekçilik bulgularıyla eserlerini sürükleyici bir tarzda yazmaktadır.
Kahvaltıların en güzeli
Çayın yanında bir iki öpücük
Sevgi nimet olsa gerek
Bir dilim mutluluk yetiyor
Gülüşün geliyor aklıma birden
Sevgilim, nasıl mutluyum bilsen
O muhteşem hasretimi görsen
Gel uzakta olsan yalnızlığımdan
Öpsem kokundan ve gelişinden
Yıldızlar terk ediyor geceyi zaman zaman
Sönmek üzere bir mum, tutuşmuş ellerimiz
Üşüyorsun, sarılıyorsun hemen, saçların açık
Kokun örtüyor üstümüzü kış çiçeklerinden
Bir rüyaydı seni korkutan
Üşümüştün üstelik
Bir şiirle örttüm üstünü
Her satırda öptüm seni
Ansızın geçmişe yakalanır insan
Bir sabah penceresinde
Sarılma düşünün koynunda yatar
Kırık dökük bir yalnızlık
Üstelik kuşlarda gitmiş
Bir gece masanın kenarında
Gölgeler devrilir her yana
Gözlerimde binlerce rüya
Elimde uzaklardan bir fotoğraf
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!