seziyordu her şeyi, her sesi duyuyordu
görmezler gibi, olağandan açıktı hisleri…
biliyordu sevildiğini, ama fazlasını istiyordu.
uyur numarası yapan afacan bir çocuk gibiydi,
yüzüne konmuş durulca bir gülümsemeyle
sanki ‘beni kucağında yatağıma taşı’ diyordu.
dayanırdım ağırlığına, götürmek isterdim onu her yere
acındım, yerindim zamanın benden alıp götürdüklerine
içlenince inceden, sordum kendisine:
‘nerelerdeydin sen, can fıtık olmadan önce.’
Kayıt Tarihi : 14.5.2015 18:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!