Benliğimde ne varsa alıp götürdü.
Zormuş anladım bu dünyanın yasası.
Kattıda önüne beni yıktı sürüdü.
Dinermi bilmemki can fırtınası.
Ocağımda tütmüyor hep elem oldu.
Sayılmıyor seneler hep ateş kor du.
Dinledim yüreğimi gözüm yaş doldu.
Canımı pareledi can fırtınası.
Fidandı yaprağım kül gazele döndü.
Aş ımı zehir etti uykumu böldü.
Ya ben divaneyim yada alem kördü.
Savurdu küllerimi can fırtınası.
yar ayakta durmaya kalmadı mecal.
bırak artık yakamı yada hepten al.
Yapışırda yakana bin türlü vebal.
ruhunu talan eyler can fırtınası
Kayıt Tarihi : 26.8.2007 16:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sizi okumanın ayrıcalığını yaşıyorum
İYİKİ VARSINIZ,İYİKİ YAZIYORSUNUZ
YAZMAK SİZE YAKIŞIYOR
(Bu bir iltifat değil,doğru tesbittir)
Sizi gönül soframdaki şiirlerime,
Yaşanılmış öykülerime beklerim
Diner mi bilmem ki can fırtınası
İçli, yanık bir şiir. Kutluyorum. Sevgilerimle..
TEBRİKLER...
TÜM YORUMLAR (34)