Can Fes....! Şiiri - Feriha Ceylan

Can....Fes
Canfes!
Candan bir kafes.
Yüreği tez kanı yağız,
Aklı bodur can kuş…

Kara buğdaylar çalmış da rengini,
Ederin kimlerde bilinmemiş.
İşlemişler döşeğine diyemediklerini de,
Şişirmişsin kursağında dertlerini,
Kimsecikler duymamış…

Oğula kıza kesmişsin de,
Haberin olmamış.
Ayazı buzu dinlememiş,
Safçalanmış günlerin.
Yüreğin çırpınırken uçup gitmiş düşlerin.

Can fes!
On kulaca bir nefes.
Sığdıramamışlar da hayallerini derince tasa,
Seni koymuşlar karadan yapılı şalvara.
Geri dön ardına bir baksana,
Sinmediğin feleğin ürküyor bakarken sana.
Öğünüyor kem almadığın iliğin,
Sömürülere direniyor…

Canfes!
Can kafeslerde bin ses.
Akça yüreğin eledikçe kederi,
Yeriniyor uğrunda yıkamayan kaderin.
Dökülüyor ciğerinden kara höllüklerin,
Şimdi söylesinler; kimleri yıkar ederin.