Can Evim Hoşçakal Şiiri - Aysude Gül

Hoşçakal, iki gözüm…
Bu gidişin sonu yok
Dönüş biletini almadım
Çünkü her adımım senden uzak,
Ve sen artık hiç beklemiyorsun biliyorum.

Hoşçakal,
Can evimin kalıcı misafiri
Kıyamadığım inci tanem…
İncinme diye
Yanında nefes almaya bile korktuğum…

Gidiyorum.
Gözlerimde senden kalan gece
İçimde yanan bir çift cümle:
“Seni severken arkamda bırakıyorum…”

Anılarımı katladım
Hayallerimi içime gömdüm
Her şeyi,
Bir “hoşçakal”a sığdırdım…

Bil ki bu veda, unutuş değil
Unutamayışımdan bir yakarış.
Sevdiğimden gidiyorum
Kalmayı göze alamadığımdan değil...

Ve şimdi
Rüzgarla yolluyorum seni
Bir dua gibi
İçimde titreye titreye:

Hoşçakal…
Canımın içindeki suskunluk,
Kalbimin en güzel misafiri
Sonsuzumda
Sensizliğe yazılmış şiirim...