Can Eriği Şiiri - Hasan Fahri Tan

Bir can eriği vardı evimizin önünde.
Cemreler düşende suya,
Havaya,
Toprağa;
Gönlüme de bir cemre düşer,
Birlikte yeşerirdik her bahar.
…

Nedendir bilmem,
Daha çiçeğe durduğunda başlardı dişlerim kamaşmaya
…

Hele bir olmayagörsün
Mayhoş,
Sulu,
Cam gibi…
Tepesinde tünerdim her gün;
Onun dallarında kuşlar,
Benim gönlümde kelebekler havalanırdı.

Bir ben değil,
Aşeren komşu kadınları da severdi onu
Öyle yerlerdi ki aklım şaşardı
İştahlarına
…

Can eriğim
Şimdi yerinde yeller esseydi keşke
Hatıranla ferahlardı yüreğim
Dikilmeseydi yerine bu beton yığınları…

Can eriğim
Nasıl özledim bilsen
Ölümün kalp atışlarını içimde hissettiğim şu anda
Aşeren kadınlar gibi arzuluyorum seni
Dişlerim kamaşıyor
Sen yoksun.